Klaagtweet over de AH
Vanmiddag overlegt de Tweede Kamer met minister Kamp over ‘oneerlijke handelspraktijken’. Een breed gevoeld probleem waarbij allerlei varianten van marktmachtsmisbruik aan bod komen waardoor ondernemers worden uitgeknepen.
Het eigenlijke probleem zit in de onmogelijkheid voor ondernemers om zich te verenigen omdat ze onder de Mededingingswet vallen die feitelijk onderling afgestemd gedrag tussen ondernemers verbiedt.
Zo mag Albert Heijn bepalen dat er 2% van facturen wordt ingehouden, maar mogen de leveranciers van wie die 2% wordt gestolen, niet met elkaar afspreken om massaal te weigeren om aan Albert Heijn te leveren. De Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) verbiedt dat op grond van de wet. Dat verbod geldt alleen voor ondernemers: gewone burgers mogen wel van alles afspreken, bijvoorbeeld om Albert Heijn te boycotten. Burgers zijn namelijk geen ondernemers en op hen is de Mededingingswet dus niet van toepassing.
Maar ondernemers zijn óók burgers. De vraag rijst dus op welk moment een ondernemer in juridische zin weer een ‘gewone burger’ wordt. Is dat het moment waarop hij zijn kantoor uitloopt? Of is dat het moment dat hij zo druk is met een hobby dat hij volgens het urencriterium van de Belastingdienst onmogelijk ook met zijn zaak bezig kon zijn? Misschien een goede vraag voor de minister vanmiddag.
Want als het moment waarop een ondernemer voor de wet weer burger wordt duidelijk is, is dát het moment om in actie te komen. Een ondernemer buiten functie, een ‘privéondernemer’, kan namelijk niet worden verboden om op Twitter te klagen over wat hem vandaag weer is gebeurd. Nederland klaagt massaal over werk op de sociale media. Ik zou niet weten op grond van welke wet iemand die in het dagelijks leven onderneemt, verboden kan worden de volgende tweet te plaatsen: ‘#hetisweerzover: #AH eist korting. Ik pieker er niet over. Wie wel?’ Ook leuk: ‘vandaag blijf ik lekker in bed. #geenzinomtewerken. Jammer voor #AH dat ze niet geleverd krijgen’.
Ik moet nog zien dat de NMa in actie komt. Tweets gaan natuurlijk op persoonlijke titel. Het bestempelen van dit soort tweets en de daarbij behorende retweets als ‘onderling feitelijk afgestemd gedrag’, zou een aanslag zijn op het grondrecht van vrije meningsuiting. Daar zou ik wel een proefproces aan willen wagen.
Kamerleden die willen strijden voor eerlijker handelspraktijken, kunnen het goede voorbeeld geven. Tweet: ‘vanmiddag Algemeen Overleg Oneerlijke Handelspraktijken: welke ondernemers zijn bereid elke vorm van contractbreuk te weigeren?’ Met een beetje humor antwoord ondernemend Nederland dan: “ik ben nu even #nietaanhetwerk, maar ik zou meedoen.
Gepubliceerd in het Financieele Dagblad, 6 februari 2013
Je las een blog van Ireen Boon | Trias Politica Advies B.V.
Meer van dit soort blogs lezen? Meld je hieronder aan voor inspirerende artikelen.
