Een crisis brengt de ware aard van mensen naar boven: de een toont zich onder druk een doorbijter, de ander laat zijn hoofd gelaten hangen. Ondernemers zijn doorgaans van het type: doorbijten en kansen zien. Maar ook daarin onderscheiden zich grofweg twee soorten.

Het is een lastige kwestie. Ik begrijp -en vind als belastingbetaler zelf ook- dat de kosten van de zorg omlaag moeten. Dat goede zorg goedkoper kan, is mij overduidelijk. Verzekeraars moeten kosten drukken, maar tegen welke prijs?

Mijn dochter wil dokter worden. Ze wil graag zieke mensen beter maken en denkt dat als je dokter bent, iedereen naar je luistert omdat alleen jij en verder niemand anders weet wat goed is voor je patiënten. Ik heb haar aangeraden te kiezen voor het vak van verzekeraar.

Ik hou niet van sociale media, maar het viel best mee: gewoon wat opschrijven, dan ben je vindbaar voor de 2.0 ondernemers en dat is dan dat. Tenminste, dat dacht ik.

Ondernemers komen in crisistijd vaker dan normaal in een multiple squeeze. Een situatie waarbij er te veel zaken met elkaar verbonden zijn om in absolute vrijheid te kunnen handelen.

Vanmiddag overlegt de Tweede Kamer met minister Kamp over ‘oneerlijke handelspraktijken’. Een breed gevoeld probleem waarbij allerlei varianten van marktmachtsmisbruik aan bod komen waardoor ondernemers worden uitgeknepen.

Nederland kent tientallen toezichthouders die erop gericht zijn dat we ons aan de regels houden. Een serieus legioen ambtenaren houdt zich dagelijks bezig met het controleren van bedrijven. En dat moet allemaal worden betaald.

Europese aanbestedingen waren jarenlang het hoofdpijndossier van het mkb. De nieuwe Aanbestedingswet belooft beterschap. Opdrachten worden niet meer kunstmatig vergroot, er komt meer oog voor kwaliteit en markt en overheid moeten meer met elkaar gaan overleggen.

In het rapport ‘naar concurrentie van de tap’ stelt SEO dit weekend de verstoorde verhoudingen op de biermarkt aan de orde en roept de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) op om in te grijpen.